December 2007

     วันนี้มี activities เยอะหน่อยก็เลยมีเรื่องเขียน 🙂 ตอนบ่ายที่บริษัทมีซ้อมหนีไฟ สัญญาณเตือนภัยเสียงน่ารักสุดๆ สงสัยใส่ polyphonic ได้คงใส่ไปแล้ว.. ตอนซ้อมนี่.. โอ้โห พี่ไทย ซ้อมซะ.. กว่าจะย่างก้าวได้แต่ละก้าว นี่ถ้าเกิดไฟไหม้จริงๆคงโดนครอกตั้งแต่คิดจะเดินออกจาโต๊ะแล้วหล่ะ..  หึๆ.. ลงไปที่จุดนัดพบก็มีโชว์ดับไฟ ด้วยวิธีการสาธิตพื้นฐานคือถังแก๊สจุดไฟ กับ ถังดับเพลิง ดูไปเพลินๆ.. เพลินจริงๆ เพลินจนลืมว่า เย้ดดด.. วันนี้ต้องไป… Read More »18 Dec 07 : 1 วันกับชีวิตอิสรภาพ

     คงถึงเวลาที่ต้องเลิกเศร้าได้แล้วล่ะมั้ง..  เป็นเวลาเกือบ 1 เดือน.. ที่เราใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ได้พินิจพิจารณาสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต.. ได้มองได้เห็นในหลายๆแง่มุมไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสมาก่อน.. ได้จมกับความทุกข์สุดๆ (แค่คงไม่เท่าจุดต่ำสุดของชีวิตใน blog แรกๆ) ในขณะเดียวกันก็ได้สัมผัสกับสิ่งที่สุขสุดๆเหมือนกัน.. แต่ก็เป็นตัวเราเองนี่ล่ะ.. ที่นำพาความสุขเหล่านั้นจมไปกับความทุกข์ด้วย.. ทุกอย่างก็เลยมองดูแย่ไปหมด..  เรารู้.. เราเห็น.. เราเคยผ่านเหตุการณ์แย่ๆมาหลายอย่าง.. และก็มั่นใจว่า.. สักวันเราต้องผ่านความทุกข์เหล่านั้นมาได้.. มันต้องมีสักวัน.. แต่เราเลือกที่จะจมอยู่กับมันสักพักเพื่อให้ตัวเองได้มองเห็นแง่มุมอะไรต่างๆมากขึ้น.. เอามาเป็นบทเรียนล้ำค่า.. เพื่อให้ดำรงชีวิตต่อไป..     … Read More »7 Dec 07 : ความจริงที่ต้องเผชิญ..

     หลังจากเรื่องราวที่ผ่านมาหลายเรื่อง.. มันทำให้น้ำตาเราไหลออกมาไม่หยุด.. มันคงไม่กี่วัน และหวังว่าจะเป็นเพียงน้ำตาหยดสุดท้าย.. แต่มันก็ไม่ได้สมดังหวังหรอก..      กับการที่เราต้องการทำดีเพื่อใครสักคน.. กับการที่เคยทุ่มสุดชีวิตเพื่อหวังให้ทุกอย่างดีขึ้น.. แต่มันก็ไม่เป็นผลเลย.. จนถึงวันนี้ ยาวมาจนถึงวันนี้.. มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย.. ทุกอย่างแย่ลง.. แล้วเราจะอยู่อย่างไร.. นั่นเป็นสิ่งที่เราสมควรได้รับงั้นเหรอ??..      น้ำตาที่คิดว่าจะหมด.. มันก็ยังคงไหลเสมอ.. คงไม่มีคำว่าน้ำตาหยดสุดท้ายสำหรับเรา..ใช่ไหม?..      แม้เราจะแข็งเป็นหินก็ตามที..     เรายังคงต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปใช่ไหม??.. 

     หลังจากผ่านพ้นช่วงเวลาจิตตกต่ำมา ตอนนี้ก็โอเคขึ้นแล้วล่ะ.. ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้นะครับ.. ถ้าไม่มีคงแย่กว่านี้.. จมอยู่ในปรักโงหัวไม่ขึ้นชัวร์.. ช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ทำงานไม่ค่อยได้เลย.. รู้สึกไม่ดีเลยล่ะ. แต่จะทำไงได้หว่า เราก็พยายามแล้วนะ.. พอวันไหนหัวโล่งพอทำงานได้หน่อย ก็จะเกิดอาการปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที โคตรทรมานเลยหว่ะ.. โดยเฉพาะสัปดาห์ที่ผ่านมา คิดว่าจะโอเคแล้วนะ กลับกลายเป็นปวดหัวเกือบทุกวัน.. รู้สึกแย่ที่สุดเลย.. 🙁       วันนี้น้องๆชมรม ได้จัดงานคืนสู่เหย้า ให้พี่ๆแก่ๆมารวมตัวกันสังสรรค์แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน โดยใช้ชื่องานว่า Slum Club : Return… Read More »1 Dec 07 : Slum Club : Return to Retro