ผ่านไปแล้ว 1 ปีเต็ม ได้เวลาทบทวนปณิธานที่ได้ตั้งไว้ตอนต้นปี (1 Jan 2015 : สวัสดีปีใหม่ 2015 ปีดีด๊ารอเราอยู่)
1. Backpack ต่างประเทศคนเดียว
ยกยอดมาจากปีที่แล้ว อยากพิสูจน์ตัวเองให้จงได้
‣ ก็ยังทำไม่ได้ซะที เวลาทั้งหมดของปีนี้ ทุ่มไปให้กับการวิ่งหมดเลย ปีหน้าว่ากันใหม่นะ
2. Full Marathon งานกรุงเทพมาราธอน
มันคงเป็นอะไรที่ฟินมาก ณ วินาทีกระเผลกเข้าเส้นชัย และรับเสื้อ Finisher
‣ ผ่านมาแล้วโว้ยยยยย แม่งฟินสรัดๆ จบปีซัดไป 3 มาราธอน (Khaoyai Trail 7:09 / Bangkok 6:09 / Chiangmai 5:24) เกินเป้ามากๆ ได้สะสมเสื้อ finisher เหมือนคนอื่นเค้าบ้างล่ะ ตอนนี้ยังจบแบบเจ็บๆ ปีหน้าต้องพัฒนา
3. พยายามนอนเร็วตื่นเช้าให้ได้
ก้าวข้ามสิ่งเร้าต่างๆให้ได้ ฝึกสมาธิ นอนให้พอ จะได้มีแรงไปสู้รบกับงาน
‣ ทำได้มาครึ่งปี สุดท้ายช่วงปลายปีกระเจิงกระจุยกระจายหมดเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เครียดจนผมร่วมเป็นหย่อมเลย
4. ออกกำลังกายเข้าฟิตเนส
กล้ามไม่ต้องเยอะ แต่พุงต้องหายไป
‣ เริ่มต้นมาดีนะ พอช่วงปลายปี งานเยอะ ป่วย ไม่ได้เข้า gym มาสองเดือนเต็มๆ แต่ยังกินเท่าเดิม กล้ามหาย พุงออก นน.ขึ้นรวดเร็วมาก
5. พัฒนาภาษาอังกฤษ
พยายามใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันให้มากที่สุด
‣ แรกๆทำได้นะ หลังๆก็กระเจิง ไม่รู้ว่าช่วงปลายปีเป็นอะไรเหมือนกัน เละเทะมาก
6. ทำใจให้สงบมากกว่านี้
ช่วงปีที่ผ่าน รู้สึกว่าใจร้อนขึ้น Mental breakout ง่ายมาก จะพยายาม maintain ให้ได้เหมือนเดิม
‣ Maintain ได้มากขึ้นนะ แต่ก็ยังทำได้ไม่ดีเท่าไร เจอจิตตกช่วงปลายปีอีก หลุดไปไกลเลย
สรุปสำเร็จอย่างเดียวคือเรื่อง Full Marathon ส่วนเรื่องอื่น Fail หมด นั่งพิมพ์ๆก็เพิ่งมารู้ตัว ช่วงปลายปีกูเป็นไรวะ มันก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แล้วมีอยู่ช่วงนึงโคตรเครียดกับที่ทำงาน คือก็พยายามจะกดให้ down deep เหมือนทุกทีที่เคยทำตอนเผชิญกับปัญหา แต่รอบนี้แม่งไม่ crystalized สักที จนร่างกายแม่งพัง ร่างกายแม่งงอแง ภูมิคุ้มกันทำลายตัวเองแม่งเลยไง ผมร่วงเป็นวง ป่วย.. กลายเป็นคนป่วยโดยสมบูรณ์ เบิร์นร่างกายมากเกินจนร่างกายทำงานเพี้ยน
ไม่บอกก็ควรจะรู้ตัวนะ ว่าปีหน้ามึงต้องทำไงกับชีวิต สุขภาพแม่งสำคัญนะ มึงวิ่งไปขนาดนั้น ร่างกายเหมือนจะแข็งแรง แต่ถ้าใจพัง ร่างก็พังตามหว่ะ สมดุลให้ดีๆ มันไม่ใช่แค่ work-life balance แล้ว มึงต้องแตก life ออกมาเป็น physical-mental balance ด้วยแล้วล่ะ
ธีรเดช
ค้นหาสมดุลให้ชีวิต