April 2010

เป็นงานที่ค้างคามานานแสนนาน เป็นงานหินที่สุดที่เมื่อคิดว่าจะทำเองก็รู้สึกเหนื่อยขึ้นมาทันใด แต่หลังจากให้ช่างมาประเมินราคาแก้งานแล้ว ก็ตัดสินใจได้โดยง่ายกว่ากรูจะทำเอง กรูจะไม่ยอมให้ท่านท่านมาทำชุ่ยๆกับบ้านผมอีกแล้ว งานที่ว่านี้ก็คือ งานแก้ไขปัญหาไฟกิ่ง และ กระดิ่งประตู้รั้ว ใช้งานไม่ได้ ซ็อตตู้มต้าม เมื่อครั้นผ่านฤดูฝนไป.. ในความคิดแรกที่รู้ถึงปัญหาก็ถอนหายใจยาวๆ..  สายไฟมันฝังอยู่ใต้ดิน ใต้คอนกรีต เราจะไปไล่แก้ปัญหาได้ยังไงว่ะ เรียกช่างมาดู มันก็ไม่สนใจเรื่องแก้ปัญหาหรอก จะเดินสายไฟใหม่ลูกเดียว.. เดินใหม่ก็ต้องทำอะไรบ้างล่ะ แย๊กถนน แย๊กเสา ฝังๆ กลบๆ คือเข้าใจป่ะว่าบ้านใหม่… Read More »22 – 23 Apr 10 : อีกครั้งกับการเก็บตกงานชุ่ยๆของช่างรับเหมา..

ขณะที่ข้าพเจ้ายังยุ่งวุ่นวายกับเรื่องบ้านไม่จบไม่สิ้นเสียที ก็ทำให้มองตัวเองย้อนกลับไปในหลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมานับตั้งแต่เด็ก ที่ต้องทำอะไรล้ำหน้าเกินกว่าสิ่งที่เพื่อนๆในวัยเดียวกันต้องทำ ต้องรับผิดชอบ จนรู้สึกว่า มีบางอย่างขาดหายไปจากชีวิต ไม่ได้สัมผัสในสิ่งที่คนในวัยเดียวกันได้สัมผัส นับตั้งแต่เด็กช่วงก่อนเข้า ป.1 ก็คงได้ทำอะไรตามประสาเด็ก เนื่องจากอาจยังไม่รู้เรื่องอะไรมากนัก ก็ใช้ชีวิตเด็กจริงๆ แต่เหมือนเป็นเด็กที่เรียนรู้เร็ว ก็เลยโดนจับเข้าสู่ชั้นป.1 เร็วกว่าเพื่อนๆในรุ่น ตอนนั้นก็น่าจะเกือบ 6 ขวบมั้ง.. ยังวิ่งไล่จับตั้กแตน จับจักจั่นอยู่เลย แต่ก็ต้องเข้าสู่ระบบการศึกษาเสียแล้ว.. ต้องมีการวัดผลอะไรต่างๆนานา และหลังจากเรียนไปได้ไม่ถึงเทอม ก็ต้องย้ายไปกรุงเทพฯ.. ต้องลาจากเพื่อนๆ… Read More »7 Apr 10 : อยากใช้ชีวิตให้เหมือนคนอื่น