เสาร์ อาทิตย์ ไม่อยากเดินห้าง
ไม่อยากออกไปในที่ๆคนเยอะๆ..
ไม่ได้รำคาญ ไม่ได้กังวลอะไร..
แค่เดินไปทางไหนก็จะเห็นภาพบาดลึก
เดินไปทางไหนก็จะเห็นภาพบาดใจ ใครจะรู้
คนสองคนเดินจับมือกัน
คนสามคนเดินโอบกอดกัน
คนสี่คนพูดคุยหยอกล้อเล่นสนุกกัน
คนห้าคนนั่งโต๊ะร่วมกัน กินข้าวด้วยกัน ยิ้มให้กัน ด้วยความอบอุ่น
แต่ก็จะมี คนหนึ่งคนยืนอยู่ตรงนั้น
หนึ่งคนที่ยืนอยู่รอบข้างคนเหล่านั้น
หนึ่งคนที่เฝ้ารอคอยวันนั้น
หนึ่งวัน.. ที่อยากให้มันเป็นความจริง..
I’m waiting for that day too…