โดยทั่วไปแล้ว การที่คุณจะยืมของบางสิ่งจากใครสักคน คุณต้องทำอย่างไร.. ฟังดูเหมือนไม่มีอะไร.. ก็เดินเข้าไปแล้วเข้าไปแสดงถึงความต้องการในสิ่งๆนั้น.. ถูกต้อง.. ง่ายใช่ไหม?.. ถ้าคนที่คุณไปขอมีสิ่งเหล่านั้นที่คุณต้องการอยู่ และดูจะไม่เป็นการรบกวนชีวิตเขามากเกินไป.. เขาก็คงจะมอบสิ่งนั้นให้คุณด้วยความเต็มใจ และจบบทสนทนาไปด้วยไมตรีจิต.. แต่.. ถ้าเขาไม่มีในสิ่งที่คุณต้องการล่ะ.. คุณจะทำเช่นไร.. ฟังดูง่ายเช่นกัน (ถามอะไรแปลกๆ).. ในเมื่อไม่มี supply คุณจะทำอย่างไรได้ล่ะ.. ก็คงต้องกล่าวขอบคุณในไมตรีที่เขาอุตส่าห์เสียเวลาในช่วงคำนึงหนึ่งเพื่อตระหนักว่าเขามีของสิ่งนั้นหรือไม่.. แล้วก็จบบทสนทนาลง.. คุณก็หวังพึ่งความหวังข้างหน้าต่อไป.. แต่ถ้าเขามีน้ำใจ หรือพอทราบว่าสามารถหาสิ่งของนั้นได้จากที่ใด.. เขาก็คงบอกคุณด้วยความเต็มใจ มิหนำซ้ำอาจจะขวนขวายหามาให้คุณจงได้..
แล้วคุณคิดอย่างไรหากเขาไม่มีสิ่งที่คุณต้องการ แต่ก็ไม่สามารถจบบทสนทนาลงได้.. ..หากคุณยังยืนยันแสดงความต้องการในสิ่งนั้น "ผมอยากได้สิ่งนั้น ผมอยากใช้สิ่งนั้น" โดยที่ไม่มีประโยคร้องขอใดๆทั้งสิ้น หากแต่คำพูดนั้นมาจากบุคคลที่มีอิทธิพลต่อเขาไม่ว่าทางใดก็ตาม เขาคงจำต้องยอมรับในชะตากรรมที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้เลย.. "ครับ ผมจะหามาให้" ทั้งๆที่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งๆนั้น.. เขาจะสามารถหามาให้ได้หรือเปล่า.. ความหวังเท่านั้น.. แม้จะริบหรี่.. เขายังคงต้องหวัง.. เขาก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หากความหวังนั้นดับวูบลง.. หรือเขาอาจจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น.. ถ้าหาไม่ได้.. แต่เขาก็ต้องหา.. เพื่อไม่ให้สิ่งที่น่ากลัวนั้นเกิดขึ้นจริง..
และถ้าเขาทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ เพื่อสิ่งๆนั้นมาให้คุณจนได้.. คุณคงต้องแสดงถึงความพอใจ และคงต้องตอบแทนอะไรให้เขาหน่อยล่ะ.. ไม่มากไม่มาย แค่คำขอบคุณ…. (ได้ไหม..)
และถ้าสิ่งนั้นยังไม่สามารถสนองความต้องการของคุณได้ทั้งหมด เพียงแค่คุณเปรย.. เขาคงต้องวิ่งจุกตูด.. เพื่อทำภารกิจของเขาให้จนเสร็จสิ้นเพื่อคุณ.. และคงจะแน่ชัดเสียยิ่งกว่าแช่แป้ง.. เขาคงต้องได้รับโทษอะไรสักอย่างหากเขาทำไม่สำเร็จ แม้ว่าเขาจะมีความดีความชอบในเบื้องต้นก็ตาม.. (นั่นสิ.. ยอมจำนนในความดีที่ตนทำ.. ใช่.. มันเป็นแค่อากาศธาตุ มันจับต้องไม่ได้หรอก ความดีเนี่ย.. มันมองไม่เห็น..)
เพียงแค่เปรย..
หากคุณใช้ประโยชน์ในสิ่งที่คุณต้องการ(แต่สนองความต้องการคุณได้เพียงน้อยนิด)นั้นเรียบร้อยแล้ว.. คุณควรจะยาตรานำสิ่งของนั้นมาคืนด้วยตัวคุณเอง ใช่ไหม?… ฤๅผู้มีน้ำใจให้คุณยืมจำต้องไปรอรับเอง.. ดูว่าคุณหาใช้ประโยชน์เสร็จหรือยัง.. ทั้งๆที่เขายังไม่ต้องการใช้งานสิ่งนั้นเลย (ไม่เข้าใจ.. เพียงแค่เปรย.. แค่นั้นหรือ..) มันไม่ใช่หน้าที่ของเขาเลย เขาไม่อาจทราบได้ว่า.. คุณยังจะหาเอาประโยชน์ที่คุณเห็นว่าน้อยนิดนั้นต่อหรือไม่.. ใช่.. เขาสามารถถามคุณได้.. แต่นั่นหน้าที่ของเขาหรือ.. ถามไม่ถูกที่ไม่ถูกทาง.. ก็อาจโดนลูกหลงได้..
ข้าพเจ้าก็ไม่ต่างไปจากเขา.. ที่ถูกกล่าวโทษเสมอ.. แม้ตั้งใจทำความดีเพื่อคุณสักเพียงใด.. คุณก็ไม่เคยเห็น..
แต่แม้ว่าคุณเห็น.. คุณก็ไม่เคยแสดงการรับรู้นั้นออกมาเลย.. สักหนทางเดียว..
น้ำใจหลั่งไหลมา ฤๅน้ำตาจะร่วงหล่น
ความดีในตัวคน ยังคงทนในโลกา
ลมเปรยผิว์จากปาก แม้อาฆาตเจ็บคณา
เกรี้ยวกราดดั่งอาชา เพียงตัวข้าจักคุมมัน
ธีรเดช 21:37
