23 Nov 06 : ชีิวิตกับการตามล่าหางานทำ..

สองสามวันที่ผ่านมาก็ใช้ชีวิตที่น่าเบื่อดังเดิม คือเดินๆๆงาน Job fair ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้อง serious อะไรขนาดนั้น แต่ที่คิดอย่างเดียวคือว่า เด๋วไม่ได้งาน.. พอเพื่อนๆได้งานไปก่อนแล้วมันจะรู้สึกประมาณว่าเรามันไม่ดียังไงหว่ะ ทำไมบริษัทเค้าไม่ยอมรับเข้าไปทำงาน ก็เลยพยายามเตรียมตัวไว้ตั้งแต่เนิ่นๆอ่ะ คือว่ากว่าเราจะจบก็อีกประมาณ 3 เดือน แล้วในช่วงนี้ก็จะมีงาน job fair มากมายเหลือเกิน ทำให้เราต้องไปเดินๆดูไว้ก่อนอ่ะ… ยิ่งดูก็เครียดอ่ะ ทำไมมันมีแต่งาน SA, SE ทั้งนั้นเลยอ่ะ Consult ด้วยอ่ะ ไอ่เราก็ไม่รู้นะว่าชอบหรือเปล่า แต่ว่างานมันก็มีอยู่แค่นี้อ่ะ… อีกอย่าง programmer เราก็รู้สึกเบื่อการ code แล้วอ่ะ และที่สำคัญในประเทศไทย สายงานคอมพ์มันก็มีอยู่แค่นี้อ่ะ.. ไม่ Programmer ก็ Analyst, Consult เอ้อ แล้วเราจะทำอะไรหว่า… จากที่เดินๆดูก็ทำให้เราต้องปรับเปลี่ยนความชอบไปเป็น SA ประมาณนึงล่ะ
ทำไงดียังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร นึกแล้วว่าต้องมีปัญหาเรื่องนี้เกิดขึ้น… ไม่รู้ว่าจะใส่ตำแหน่งที่ต้องการอะไรดี.. ส่วนใหญ่ก็จะเว้นว่างไว้.. และก็พอรู้มาว่าไอ่พวก SA Consult มันก็ต้องไต่เต้ามาจาก Programmer กระจ๊อกๆ ยังไงก็เกิดเค้าไม่รับจิงๆ กรูก็กลับไป coding เหมือนเดิมก็ได้ว่ะ.. จริงๆนะ ช่วงแรกๆเราอาจจะเลือกได้ หวังสูงๆไปหน่อย แต่สุดท้ายถ้าเค้าไม่รับยังไงก็ต้องปรับ target ให้มันต่ำๆอยู่แล้วง่ะ…

สรุปว่า 3 วันนี้ยื่นไปประมาณ 10 กว่าบริษัท ก็ต้องคอยดูกันว่าจะเรียกเราไปสัมภาษณ์สักกี่บริษัท ทีนี้ล่ะจะได้ประเมินตัวเองสักทีว่า กิจกรรมที่ทำมาตลอด 4 ปีจะช่วยให้เราได้งานง่าย เหมือนกับที่หลายๆคนบอกมาตลอดหรือไม่… ระหว่างรอเรียกสัมภาษณ์นี้สิ่งที่เราต้องทำก็คือ.. การพัฒนาภาษาอังกฤษของเราให้ดี สื่อสารได้เข้าใจ เพราะ.. เค้าสัมภาษณ์ภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลย.. สู้ๆนะ..

PS.เดินๆเสร็จก็แวะไปหอกลาง ไปอ่าน TOEIC ต่อ.. แต่ก็หลับเหมือนเดิม…
PS2. อ่านเสร็จแวะไปกินข้าวที่ นิเทศ ก็เห็นว่าครุอาร์ทมีจัดงานอยู่.. มี Concert ของ Paradox อยู่ด้วย ก็เลยแวะไปดู ได้แต่โยกๆไปตามจังหวะเพลง เพราะพันธะนาการเยอะเหลือเกิน ก็ดูจนจบมันส์ดีแฮะ… รุ้สึกเก็บกดไม่ได้เต้นมานาน.. ชอบเพลงอัลบั้มใหม่อ่ะ โดยเฉพาะ ค้ำผงาดโลก.. 555

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *