สองวันที่ผ่านมาไป SCG Career Camp มา.. ก็สนุกดีได้เพื่อนใหม่เยอะเหมือนกัน มีมาจาก มช. ด้วย.. (กลับมาก็คงลืม.. เว้นแต่จะได้ทำงานด้วยกัน..)
มันเป็น camp ที่ทุกวินาทีคือกิจกรรมๆๆๆ และคะแนนๆๆๆ เป็น camp ที่เหนื่อยมากมาย วิ่งเต้นตลอดเวลา แต่ก็สนุกดี… ในแต่ละกิจกรรมจะมีกรรมการคอยดูแล และประเมินเราอยู่ตลอดเวลา… สองวันนี้เหมือนเราเล่น Reality Show อะไรซักอย่าง ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อการได้ทำงานในบริษัทปูน… ใครจะเสแสร้งยังไงก็เถอะ.. แต่เราก็ทำตามที่เราเป็นง่ะ อาจจะคอยกระตุ้นตัวเองบ้างเป็นบางเวลา(แม้ว่าจะเหนื่อยอ่อน หรือง่วงสักเพียงใด) เพราะว่านี่ไม่ใช่ camp ที่จะมาเฮฮาสนุกสนานเหมือนกับ หลายๆ camp ที่เคยไปมา… มันคืออนาคตของเราเฟ้ย..
วันที่สองจากเดิมจะต้องมีสัมภาษณ์งานด้วย.. แต่พี่ที่รับผิดชอบสายคอมพ์ มาไม่ได้ก็เลยยกเลิกไปแล้วให้มาสัมภาษณ์ที่ปูนบางซื่อใหม่ทีหลัง.. อุตสาห์ขาดเรียนไปสองวัน.. คิดว่าจะได้เสร็จงานทั้งหมดใน camp เฮ้อ..
ใน camp นี้เค้ามีให้ลงชื่อสอบ TOEIC ใหม่ด้วย สำหรับคนที่ยังไม่ได้สอบ หรือคนที่สอบไปแล้วแต่ไม่พอใจคะแนนของตนเอง (นั่นก็คือเรา) จ่ายครึ่งราคาเหมือนเดิม (510 บาท) ก็เลยจองไว้ก่อน.. 25Nov ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงเด๋วค่อยไปเลื่อนทีหลัง..
สิ่งที่ได้มาจากในค่ายนี้ก็… ได้เห็นว่าจุดอ่อนจุดแข็งของตัวเราเมื่อเทียบกันคนอื่นเป็นยังไง… เราต้องปรับปรุงตรงไหนบ้าง เพื่อที่จะทำให้ตัวเองแข่งขันกับคนอื่นได้อย่างไม่น่าเกลียดนัก… ทำให้กระดูกเบอร์เดียวกัน… การจัดระบบความคิดของเรายังไม่ดีนัก.. การทำงานยังมั่วๆอยู่… ก่อนอื่นเลยเราต้องมีความรู้ในสิ่งที่เราจะทำก่อน.. จากนั้นต้องฝึกตีโจทย์ให้ออกว่า ปัญหาคืออะไร Solution คืออะไร มีทางไหนได้บ้าง.. อย่างไหนดีกว่ากัน..
อีกอย่างเด๋วนี้เราพูดไม่ค่อยรู้เรื่องหว่ะ… อย่างเวลาแสดงความคิดเห็นเรามักจะพูดไม่จบประโยค หรือพูดค้างๆไว้แบบว่า ไม่ค่อยสมเหตุสมผลกันเท่าไหร่…มันเป็นประมาณว่าเรารู้สึกอย่างงี้นะ เราชอบแสดงความเห็นแบบว่า บอก keyword ไปแต่ไม่เป็นประโยค
นั่นล่ะปัญหาหลักๆของเราตอนนี้ หวังว่าคงปรับปรุงได้ทันเวลานะ…
ps. เราต้องทำได้สิ.. ขอแค่ใจฮึดสู้.. หาความรู้ใส่ตัวเข้าไว้..
ps2. อยากอยู่หอหว่ะ.. อยู่คนเดียว.. ไม่ต้องเจอะต้องเจอกะสิ่งที่ทำให้เราเป็นแบบนี้… นะ!!