ช่วงนี้เครียดจิงๆเลยหว่ะ เหมือนกะว่ามีแต่เรื่องวุ่นวายมารุมเร้าชีวิตของเรามาก
แล้วเราก็จัดการเรื่องพวกนี้ได้ไม่ดีด้วย…
วันนี้ Dtac ก็มาตามงานต้องทำให้เส็ดตาม requirement เค้าจะได้เอาไป launch พร้อมกับ project เค้า อีก 8 วันจะทันได้ไงว่ะ จะว่าไปแล้วเราไม่ได้อู้งานเลยนะ พอว่างจากการสอบเราก็ทำทันที ไอ้ที่มันไม่เส็ดก็เพราะแมร่งมีแต่งานๆๆๆๆๆ ควิซๆๆๆๆ โปรเจคๆๆๆๆ ยังไงเราก็เอาเรื่องเรียนไว้ก่อนอยู่แล้ว… เกรดตอนนี้ก็จะแย่แล้ว..
แถมวันนี้ประกาศคะแนนอีกสองวิชา… ช่วงเช้า อ.สมชาย เปรยๆ ว่ามีแต่คนได้ 40 เต็มทั้งนั้น แล้วก็คะแนนส่วนใหญ่ก็เยอะๆ… เราก็ OK เพราะว่าตอนในห้องสอบก็พอทำได้ แต่พอประกาศนี่สิ ช็อก!! มากๆๆ เราไม่เคยรู้สึกอย่างงี้มาก่อนเลยนะ พอเห็นคะแนนแล้วหน้าชาเลยอ่ะ อึ้งมากๆ
ข้างนอกยังดูปกติ แต่ในใจนี่ซิ ร้องไห้แล้ว!!
เพราะตอนไล่ลงมามีแต่ 40, 39 ,37… แต่พอมาถึงเราตกหลุมเลย สรุปว่าเราได้ 24 คะแนนจาก 48 แต่เค้าเอาแค่ 40 คะแนนเต็ม… ที่ 3 จากโหล่ ควายแท้ๆ
ข้างนอกยังดูปกติ แต่ในใจนี่ซิ ร้องไห้แล้ว!! เพราะตอนไล่ลงมามีแต่ 40, 39 ,37… แต่พอมาถึงเราตกหลุมเลย สรุปว่าเราได้ 24 คะแนนจาก 48 แต่เค้าเอาแค่ 40 คะแนนเต็ม… ที่ 3 จากโหล่ ควายแท้ๆส่วน com sys เห็นไม่ชัดอ่ะ อ.เลื่อน slide เร็วมากๆ เห็นเลาๆ ประมาณ 18 จาก 25 … แต่ดูจากคะแนนคนอื่นๆโดยเฉพาะพวกเก่งๆ ก็แอบอึ้งเหมือนกัน ได้น้อยมาก…. ก็ไม่แน่ใจว่า เกณฑ์การตรวจเปงไง
อีกอย่างวันนี้ก็ทำ lab ไม่เสร็จอีก ยังไม่ได้ลายเซ็นเลย เนื่องจากเข้าใจความหมายผิด และไปทำเป็น state ซึ่งจริงๆแล้วไม่จำเป็น… ก็เลยเครียดอีก แต่ดีนะที่พี่ให้มาซ่อม พรุ่งนี้ได้…_/|_ขอบคุณคับ (ตอนแรกกะว่าจะจิ้มของคนอื่นส่ง แต่วันนี้ TA มารุมที่โต๊ะเราก็เลยไม่มีโอกาส..)
PS จากการเรียน data structure และ algorithm สามารถสรุปได้ว่า วิชาที่เราคุ้นเคย และเคยเรียนมาในค่ายคอมพ์ จะได้คะแนนน้อยเสมอ… อาจมาจากความชะล่าใจ (แต่เราก็ไม่ได้คิดยังงั้นเลยนะ)
PS2 วิชาไหนที่คนส่วนใหญ่ทำได้.. เราจะได้คะแนนไม่ดี ทำให้มีส่วนต่างของ เกรด เยอะมาก… แต่ วิชาไหนทำได้ เกรดทุกคนจะเกาะกลุ่มกัน แถวๆเรา ซึ่งเราก็มีแต่เสีย(เกรด)
!QED…. ซึ่งไม่ต้องพิสูจน์ เพราะเกิดขึ้นจริงแล้ว..
เทอมนี้เปนอารายนี่แย่มากมายสำหรับภาคคอมหลายๆ คน – -‘
เพิ่งรู้รสชาติของการตีกมีนก็วันนี้เหมือนกัน เหอๆ ก็ช็อคๆ อึ้งๆ วิญญาณหลุดไปชั่วขณะ แต่จะบ่นกะใครก็บ่นไม่ได้อีก เพราะแต่ละคนมันก็ไม่ได้ดีกว่าเราซักเท่าไหร่เล้ยย >_<
ก็เอาเป็นว่า เผชิญชะตากำร่วมกานต่อปายยยย สู้ๆ
ง่า………
เมื่อกี้พิมพ์คอมเมนต์ไว้แต่มันไม่ขึ้นอ่ะไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน..นกน้อยอ่ะเศร้าเลย….
ไม่รู้นะแต่ว่าเราอ่ะเป็นพวกที่เป็นหลุมแล้วเป็นหลุมอีกอ่ะ เป็นหลุมจนไม่รู้จะทำไงกะตัวเองดีเหมือนกัน ซึ่งเทอมนี้นกน้อยก็คงยืนยันที่จะเป็นหลุมต่อไป ที่จริงไม่ได้อยากเป็นอ่ะนะ แต่ว่ามันเป็นเองอ่ะ จะทำไงได้อ่ะ เสียใจ TT
แต่เราจำได้นะว่าตอนที่เรารู้คะแนนซึ่งเป็นคะแนนที่..(ไร้คำบรรยาย) ตอนแรกที่เรารู้คะแนน เราก็เฉยๆนะ แต่พอสักพักเริ่มเห็นคะแนนคนอื่น เราจะเริ่มใจเสีย แล้วก็จะเริ่มร้องไห้ พอมีคนถามยิ่งร้องไห้ใหญ่เลย(+คิดในใจ จะถามไปทำม๊าย) เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า จะร้องไปทำไมค่ะ.. แต่พอร้องไปร้องมาก็จะเริ่มเหนื่อย วันต่อมาก็จะกลับมาในสภาพปกติที่ยังไงเราไม่ยอมอ่านหนังสือสักที แบบว่าเป็นโรคขี้เกียจอ่า+++
ก็เหมือนกับstaticนั่นแหละ ที่แกพยายามจะปลอบเรามั้ง แต่สุดท้ายแล้ว (ถ้าจำไม่ผิด)เราก็คงร้องต่อไป 555+แถมMech of Mat เราก็ตกแบบไร้การเยียวยาแต่เรายังผ่านมาได้เลย โฮะๆๆๆๆ
…..เอาน่าอย่างน้อยแกก้อยังมีเพื่อนที่เคยเผชิญชะตากรรมนี้มาแล้วอย่างโชกโชนแล้วนะ ^ -^ Ho..Ho..Ho…
เลิกพิมพ์ดีกว่า เพราะว่าพิมพ์ไปพิมพ์มาโคตรจะยาวเลย ยังกะกะลังพิมพ์Blog ตัวเองอยุ่แน่ะ เริ่มไม่แน่ใจว่ามันเป็น comment หรือว่าเรียงความหว่า???? โฮะๆๆๆ
อย่าท้อสิ!! คนเรามีล้มเป็นธรรมดา เราไม่รุ้ว่าที่แกบอกว่า"ใจ"ร้องไห้น่ะ จริงๆแล้ว "ตัว"แกร้องไห้ไปด้วยหรือเปล่าอะ