4 ปีที่แล้ว ได้มีโอกาสไปปายเป็นครั้งแรก เป็นช่วงหลังเกิดน้ำป่าไหลหลากถล่มเมืองปายไปจดหมดสิ้น เคยได้ยินคำว่าปายมาเป็นระยะหนึ่งแล้ว ดินแดนที่ขึ้นชื่อว่าสงบ และมีวิถีการดำเนินชีวิตของชุมชนที่เรียบง่าย เป็นเมืองที่โด่งดังมากในต่างประเทศ ฝรั่งถึงขนาดบินมาเพื่อมาพักผ่อนอย่างแท้จริง มาอยู่กันเป็นเดือนกับกระต๊อบมุงจากง่ายๆ หลายคนถึงกับติดใจมนต์เสน่ห์แห่งปาย และตัดสินใจตั้งรกรากที่นี้ ปีแรกที่ไปชอบมากๆๆ พอดีตรงกับช่วง Christmas Eve พอดี เห็นฝรั่งกลุ่มใหญ่ ร้องเพลง Christmas ในมือถือกล่องรับบริจาคเงินเพื่อช่วยเด็กยากไร้ เดินไปทั่วเมืองปาย เป็นบรรยากาศที่หาดูยากจริงๆ หลังจากวันนั้นก็ติดใจมนต์เสน่ห์แห่งปายเข้าอย่างจัง และได้บอกกับแกงค์ที่เดินทางไปด้วยกัน ว่าถ้ามีโอกาสจะขอมาแบบชิวๆแบบฝรั่งพวกนี้บ้าง
ปีต่อมา ได้มีโอกาสกลับไปที่ปายอีกครั้ง หลังจากหนังเรื่องรักจังเข้าฉายไม่กี่เดือน แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือเมืองปายที่เราเคยมาเยือนเมื่อปีที่แล้ว ปายเปลี่ยนไป ไม่น่าเชื่อว่าวัตถุสามารถเปลี่ยนแปลงปายได้ถึงขนาดนี้ ในความคิดตอนนั้นปายแทบไม่ต่างไปจากถนนข้าวสารหรือพัทยากลายๆเลย ฝรั่งผู้ไขว่คว้าหาความสงบก็ค่อยๆหายไป มองไปทางไหนก็จะมีแต่ป้ายทะเบียนกรุงเทพฯที่จุดมุ่งหลายหลัก คือ การได้ไปปาย แค่นั้น! ไปถ่ายรูปกับวัตถุต่างๆที่ถูกปลูกสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เหมือนเก็บ checkpoint เพื่อให้ได้ชื่อว่าไปปายมาแล้วแค่นั้น โดยมองข้ามมนต์เสน่ห์ที่แท้จริงของปาย ที่อยู่ตรงนั้นแหละ รอคอยพวกคุณเข้าไปดื่มด่ำแล้วซึมซับมัน แต่คุณก็มองข้ามมันไป
และพรุ่งนี้ เราก็จะมีโอกาสขึ้นไปสัมผัสเมืองปายอีกเป็นครั้งที่ 3 สามปีที่ผ่านมามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากมาย รับรู้ได้จากสื่อหลายแขนงที่นำเสนอออกมาอย่างต่อเนื่อง เราก็อยากขึ้นไปเห็นด้วยตาตัวเองจริงๆว่าตอนนี้ เมืองปายมันเป็นเช่นไร จริงๆที่ได้ขึ้นไปปายในครั้งนี้ก็เพราะไปร่วมงานแต่งงานของพี่ที่ทำงานด้วยกัน พอดีเค้าแต่งงานแล้วย้ายไปเปิดร้านเค้กที่ปาย ^^ แล้วเราก็ถือโอกาสทำความฝันที่เคยพูดไว้เมื่อ 4 ปีที่แล้วให้เป็นจริง นั่นคือการได้ไปใช้ชีวิตชิวๆที่ปาย ก็กะจะไปนั่งจิบกาแฟอ่านหนังสือ ไปเปลี่ยนบรรยากาศทำงานที่ปาย ปั่นจักรยานชมธรรมชาติ ไปเวียนเทียนวันมาฆบูชา และอื่นๆ ซึ่งก็ไม่มีอะไรที่แน่นอน เพราะตั้งใจไปชิวจริงๆ.. ตอนนี้ก็ยังไม่มีกำหนดกลับ ค่อยไปคิดตอนที่ไปถึงที่นู้นละกัน ^^
ระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ที่ปาย ตั้งใจจะเขียน Journal บันทึกชีวิตในปายไว้ที่ blog แห่งนี้ล่ะครับ ยังไงก็คอยติดตามกันได้ครับ
โอ้ว… อยากไปเปลี่ยวแบบแกบ้างจัง
จริงๆหลังเราลาออกจากงานก็กะว่าจะไปเที่ยวเมืองนอกสักเดือน ถ้าเก็บตังค์ได้และมีที่พักฟรีหละ 555